باتری های دریل شارژی و نکات نگهداری آنها
از دیرباز همه کسانی که با ابزارهای برقی مانند دریل ها کار می کردند، دچار یک معضل مهم بودند. در نقاطی که امکان تأمین جریان الکتریسیته به کمک سیم برق ممکن نبوده یا با دشواری همراه بود، استفاده از ابزار غیرممکن می شد و افراد مجبور می شدند برای حل مشکل به ابزارهای دستی رو بیاورند که اکثراً کندتر، ضعیف تر و پردردسرتر بوده و نیاز به صرف انرژی بدنی زیادی داشتند.
ابتدا استفاده از باتری های عادی مطرح شد. اما به دلیل فشار کاری بالای ابزارها، این محصولات به سرعت تخلیه شده و عملاً صرفه اقتصادی منطقی نداشتند که جایگزین نمونه های سیم دار شوند. تلاش ها برای یافتن راه حلی برای این موضوع، به توسعه ابزارهای شارژی ختم شد.
در این تجهیزات به جای اینکه یک سیم متصل به یک منبع تغذیه مانند شبکه برق شهری تأمین کننده انرژی باشد، از باتری های مخصوصی استفاده می شد که می توانستند بارها و بارها شارژ شوند و بنابراین از نظر اقتصادی به صرفه بودند.
با گسترش بهره گیری از این تجهیزات، نحوه نگهداری و انبار کردن آنها نیز به سرعت اهمیت پیدا کرد. از آنجایی که این محصولات را می توان برا مدت های طولانی به کار برد، پس قیمت آنها نیز به مراتب بیشتر از مدل های عادی است و تعویضشان می تواند فوق العاده پرهزینه باشد. پس دانستن اینکه چه نکاتی به شما در نگهداری بهتر برای مدت طولانی تر کمک می کند، می تواند یک راه حل ساده اما کارآمد برای کاهش هزینه هایتان باشد. مطرح کردن این شرایط و نکات همان هدفی است که در این مطلب دنبال می کنیم و از شما دعوت می کنیم تا با ما همراه باشید.
انواع باتری های دریل شارژی
نخستین گام در دانستن شرایط نگهداری، این است که بدانید با چه محصولی روبرو هستید. باتری های شارژی در مدل های مختلفی روانه بازار می شوند که ظرفیت ها، توان تأمین انرژی و جنس متفاوتی دارند. ماده تشکیل دهنده آنهاست که مشخص کننده نوع عملکرد و عمر مفیدشان است و با توجه به اهمیت بالای این دو ویژگی، استفاده از مواد بسیار گوناگونی در میان تولیدکنندگان رواج یافته است که بر روی بسته بندی محصول درج می گردد. امروزه تمرکز تولیدکنندگان این محصولات بر روی ارائه نمونه های سبک تر، کوچک تر و کارآمدتر است.
در حال حاضر، رایج ترین مدل های موجود در بازار عبارتند از:
- نیکل کادمیوم
- نیکل هیدرید فلز
- لیتیوم یون
مدل های نیکل کادمیوم قدیمی ترین نمونه های مورد استفاده در ابزار برقی هستند که امروزه عملاً منسوخ به شمار می روند. عملکرد آنها در هوای سرد بهینه بود و قیمت تولید پایینی هم داشتند، اما در ولتاژ برابر وزن آنها نسبتاً بالاتر از همتایان عادی خود و همچنین مدل های نیکل هیدرید و لییوم یون کنونی است. کادمیوم عنصری سمی برای انسان هاست که در صورت تمام شدن عمر باتری، می تواند از بدنه آن به بیرون تراوش کند. بنابراین به خاطر خطرات واضح برای سلامتی انسان تولیدکنندگان به سراغ جایگزینی برای این مدل رفتند.
مدل های نیکل هیدرید فلز برای ابزارهای برقی بدون سیم طراحی شدند، اما به لطف ظرفیت و عمر بیشتر نسبت به نمونه های نیکل کادمیوم به مرور زمان جای آنها را در بازار گرفتند. وزن کمتر، عدم استفاده از مواد سمی برای انسان و کاکرد بهتر از جمله برتری های اصلی آن نسبت به نیکل کادمیوم بود. با این حال، فعالیت ضعیف در هوای سرد و حساسیت به فشار بالای کاری باعث شد تا مصرف کنندگان به شرکت های تولیدکننده برای ارائه محصولات بهینه تر فشار بیاورند.
نتیجه این فشارها، تولید نمونه های لیتیوم یون بود. این باتریها که به شدت سبک بوده و در دمای پایین همچنان عملکرد بهینه ای دارند، نسبت به دو نوع دیگر برتری های واضحی دارند و امروزه به عنوان آخرین نسل در دسترس عموم افراد شناخته می شوند. سازگاری با محیط زیست، سرعت دشارژ خودکار اندک و توانایی تأمین میزان بالایی از انرژی در حجم کم جزو این برتری ها هستند. با این وجود، نمی توان برخی معایب آنها را هم نادیده گرفت. مهمترین این معایب امکان اشتعال در صورت قرارگیری در معرض حرارت بالاست که برای جلوگیری از آن باید حتماً داغ شدن ابزارتان را تحت نظر داشته باشید.
بسته به اینکه با کدام یک از این محصولات کار می کنید، شرایط و نکات خاصی وجود دارد که در هنگام استفاده و نگهداری از ابزارهای برقی باید در نظر داشته باشید. در ادامه به مهمترین این شرایط می پردازیم.
۸ نکته نگهداری از باتری های شارژی
- گرچه عملکرد این محصولات در دماهای پایین بسته به ماده تشکیل دهنده آنها می تواند متنوع باشد، اما همه آنها در معرض دماهای بالا با مشکلات جدی روبرو می شوند و مدل های لیتیوم یون حتی می توانند مشتعل هم بشوند. حد بالای این دما ۵۰ درجه سانتی گراد است که به خصوص در هنگام شارژ کردن ابزارتان باید به آن توجه داشته باشید.
- از متصل نگه داشتن باتریها به برق پس از شارژ کامل خودداری کنید. در این حالت، به خصوص مدل های نیکل کادمیوم دچار خرابی شدید می شوند و عمر آنها به شدت کاهش می یابد.
- شارژ نیمه کاره در مدل های نیکل کادمیوم و نیکل هیدرید فلز می تواند ظرفیت و طول عمر آنها را کاهش دهد. پس اگر با این دو نوع کار می کنید، حتماً سعی کنید آنها را تا هنگام پر شدن به برق متصل نگه دارید.
- فشار آوردن بیش از حد به ابزارهای شارژی توصیه نمی شود، چون هم امکان بالا رفتن دما و هم امکان اتصال کوتاه بین قطب های باتری در این حالت مطرح می گردد. همان طور که گفتیم، این رویداد به خصوص برای مدل های لیتیوم یون خطرناک است و می تواند ایمنی و سلامت شما را به خطر بیندازد. سعی کنید از دستگاهتان در محدوده فشار عملیاتی که برای آن طراحی شده است، بهره برداری کنید.
- سعی کنید محل اتصال باتریها به ابزارتان را تمیز نگه دارید. این کار باعث می شود تا از رسوب مواد خارجی و قرارگیری آنها در معرض جریان برق جلوگیری کنید. همچنین، هنگام درآوردن باتری ها ممکن است این رسوبات باعث گیر کردن قطعات و آسیب رسیدن به آنها شوند.
- این محصولات عمر مفید معینی دارند. اگر مطمئن شدید که عمر باتریهای شما تمام شده است، از تلاش برای باز کردن بدنه یا تعمیر آنها خودداری کنید. کادمیوم برای انسان سمی است و لیتیوم در معرض هوا به سرعت مشتعل می شود، پس هرگز تلاش نکنید بدنه باتریها را به هدف تعمیر آنها باز کنید.
- این محصولات باید حتما در مکان های خنک و خشک نگهداری شوند. قرارگیری در معرض رطوبت یا گرما می تواند خطرات جدی برای امنیت و سلامت شما به دنبال داشته باشد.
- مدل های نیکل کادمیوم را همیشه قبل از انبار کردن به مدت طولانی خالی کنید. برای مدل های نیکل هیدرید فلز خلاف این قانون را باید رعایت کنید و حتماً باید آنها را کامل شارژ کنید. نمونه های لیتیوم یون را می توان در حالت نیمه شارژ انبار نمود.
نتیجه گیری:
در این هشت نکته مهمترین شرایطی که برای حفظ و نگهداری باتریهایتان نیاز دارید، مطرح کردیم. امیدواریم با توجه به آنها و در نظر گرفتنشان در هنگام بهره برداری از ابزارهای شارژی، بتوانید عمر مفید تجهیزات خود را طولانی تر و هزینه های نگهداری آنها را کمتر نمایید. هرچه باشد تعمیر و نگهداری بخش مهمی از استفاده از تجهیزات مختلف است، پس خودتان را از این دانش محروم نکنید!
